ประวัติ “พระกริ่ง” กับพุทธคุณที่เลื่องลือด้านการรักษาโรค

     สำหรับพระกริ่งที่มีลักษณะดีนั้น เมื่อเขย่าแล้วจะต้องมีเสียงดังกังวาน หากไม่มีเสียงจะเรียกกันว่า “พระกริ่งใบ้” เนื้อโลหะขององค์พระนั้นจะต้องตึงไม่มีรูตามด ผิวของโลหะนั้นจะต้องมีความมันวาว ซึ่งวิธีดูพระกริ่งนั้นมีหลายขั้นตอน และมีรายละเอียดมากมายในการสังเกต

 อันดับแรกคุณควรทราบที่มาของพระกริ่ง จากแต่ละวัดเสียก่อน ว่าเป็นพระรุ่นไหน สร้างปีไหน สำหรับขั้นตอนพื้นฐานเพราะมีการทำลอกเลียนแบบกันออกมากันมากมาย ซึ่งในแต่ละวัดนั้นจะมีเอกลักษณ์เฉพาะของตัวเองอย่างเห็นได้ชัด เช่น พระกริ่งปรเวชวัดบวรฯ ที่มีเอกลักษณ์เป็นดอกบัวคู่หลัง 1 คู่

สิ่งที่คุณควรดูในลำดับต่อมาก็คือพิมพ์ของพระ ว่ามีพุทธะลักษณะหน้าตาขององค์พระในแต่ละพิมพ์นั้น มีรูปพระเนตรหรือรอยยิ้ม อิริยาบถในแบบใด ซึ่งเป็นสิ่งที่คุณต้องจดจำรายละเอียด ควรรู้และศึกษาให้ได้มากที่สุด รวมไปถึงพระเกศดูให้ดีว่ามีกี่ชั้น มีวงพระจันทร์หรือไม่ รูปร่างของดอกบัวที่ฐานนั้นเป็นอย่างไร เป็นแบบเหลี่ยมหรือแบบกลม

สิ่งต่อมาที่คุณควรรู้ก็คือตำหนิของพระ เพราะองค์พระของแต่ละพิมพ์จะมีตำหนิที่ต่างกันอย่างเช่นพระกริ่ง 83 นั้น ซึ่งตรงหัวแม่มือด้านขวานั้น จะมีรอยบากที่ถือเป็นตำหนิทุกองค์สำหรับพิมพ์นี้ ซึ่งถือเป็นอีกหนึ่งจุดสังเกต แต่ในหนังสือมักจะไม่ค่อยมีบอก ส่วนใหญ่ข้อมูลที่ได้มักจะมาจากช่างที่ทำ และจากถ่ายทอดแบบรุ่นสู่รุ่น 

ให้ดูจากการแต่งพระของช่างว่าเป็นอย่างไร และสิ่งที่เราต้องทราบคือรุ่นใดเป็นพิมพ์แต่งทั้งหมด และรุ่นใดที่ไม่มีการแต่งเลย หากรุ่นใดมีทั้งสองแบบ ซึ่งผิดเพี้ยนไปจากข้อมูลก็ถือว่าปลอมทันที